Ontzettend opgelucht en heel erg teleurgesteld
Blijf op de hoogte en volg Celia
11 April 2014 | Sri Lanka, Sri Lanka
Lieve Allemaal,
Ik heb een super hectische paar dagen achter de rug. Ik wil jullie op deze manier dan ook allemaal op de hoogte brengen. Ik kom naar huis!
Niet vrijwillig en niet zoals gepland. Ik zal jullie even uitleggen wat er gebeurd is.
Deze week gaf mijn bedrijfsbegeleider mij in een gesprek aan dat hij mij negatief zou beoordelen. Op mijn vraag “waarom” kreeg ik te horen dat ik niet hard genoeg werk. Ik heb echter constant al mijn werk af en vraag dagelijks om nieuwe werkzaamheden te mogen uitvoeren.
Ik ben woensdag morgen naar hem toe gegaan en heb hem gevraagd wat ik moest doen om wel een positieve beoordeling te krijgen. Hij gaf mij aan dat dit niet ging lukken want ik ben volgens hem niet geschikt voor dit werk. Hij vertelde mij dat hij mij helemaal doorhad en dat ik een persoon ben die hier alleen is om mijn papiertje te halen en dat ik niks wil leren of ervaren. Belachelijk natuurlijk, alsof ik voor de lol al mijn spaar centen opmaak om naar de andere kan van de wereld te vliegen als ik niks wil leren.
Vanaf het begin heeft Ramesh al vreemde seksistische opmerkingen naar mij gemaakt. Zulke dingen kunnen grappig bedoelt zijn, maar hij was erg sericeus met al deze opmerkingen. Deze werden ook alleen naar mij gemaakt en niet naar de Duitse stagiair.
Waarschijnlijk omdat ik daar niet op in ga en er niks van moet hebben werkt hij mij nu op deze manier en vanaf het begin al tegen.
Hij schreeuwt tegen zijn personeel en ook tegen mij. Ik heb ondanks dit alles altijd mijn beste gedaan vrolijk en beleefd tegen hem te doen. Toen ik om meer verantwoordelijkheid vroeg in de werkzaamheden gaf hij aan dat ik daar niet klaar voor was. Ik heb hem aangegeven dat ik een toerisme opleiding doe en graag meer wil doen dan e-mails sturen en dingen vertalen. Zoals in het begin gaf hij ook hier weer aan dat ik hier veel van kon leren. Ik heb hem gevraagd of hij mij de meerwaarde van deze werkzaamheden kan uitleggen, hij begon tegen mij te schreeuwen dat hij hier niet zat om mij wat te leren en dat, dat verspilling van zijn tijd was. Hierna werd ik zijn kamer uitgestuurd. Ik ging naar mijn werkplek en 2 minuten later heeft hij iemand naar mij toe gestuurd die mij kwam vertellen dat ik het kantoor moest verlaten.
Ik ben naar de woning gefietst en 5 minuten nadat ik hier aankwam klopte er iemand op mijn deur met de mededeling dat ik mijn kamer onmiddellijk moest verlaten. Op dat moment werd ook direct de internetverbinding afgesloten.
Ja phoef ineens een grote klap in me gezicht, ik werd zonder pardon mijn huis uit gezet. Nou ben ik zelf ook best een harde tante en heb ik dit natuurlijk niet geaccepteerd. Ik moest gisterochtend mijn kamer verlaten. Wat een lafbek he, dat die Ramesh het mij niet eens zelf komt zeggen.
Ik heb heel lang naar deze stage uitgekeken en heel hard gewerkt om alles te kunnen bekostigen. Ik vind het dan ook echt verschrikkelijk dat het op zo'n manier moet eindigen.
Ik heb van de Duitse stagiair vernomen dat mijn bedrijfsleider al het personeel een mooi onzin verhaal heeft opgehangen dat ik niks wou leren en dat hij mij uitgebreid heeft uitgelegd wat ik moest veranderen en wat ik kon leren bij zijn bedrijf maar dat ik dit niet accepteerde. Dat ik vervolgens slechte dingen over het bedrijf heb gezegd en dat hij mij daarom weg moest sturen. Dit laat mij ook wel weer zien wat een leugenaar het is en dat die alle verhalen steeds omdraait, zodat ik slecht in het licht sta. Wat hij vanaf heb begin al gedaan heeft.
Mijn doel was mijn stage behalen, hier heb ik mij dan ook op gefocust. Ik heb hard gewerkt aan mijn onderzoek voor school. De afgelopen maanden heb ik de opmerkingen en uitbarstingen van Ramesh langs mij heen laten gaan en constant uitgevoerd wat hij van mij vraagde. Dit omdat ik heel hard gewerkt heb om hier nu te zitten en mijn doelen wou behalen, zodat ik met een afgeronde stage weer naar huis kon.
Helaas doel niet behaald. Ik voel dat ook of ik alles en iedereen teleurstel en dan vooral ook mijzelf. Ik heb in het begin besloten er het beste van te maken en mijn stage af te maken en alles maar te accepteren. Het voelt nu dan ook alsof ik al die moeite voor niks gedaan heb. Dankzij mijn o zo leuke bedrijfsbegeleider Ramesh mag ik nu een half jaar school over doen en heb ik energie in iets gestoken voor niks.
Ik ben dan ook echt kapot. Deze 2,5 maanden hebben mij echt opgebroken, zoveel stress, zoveel energie verspilling. Ik heb ook echt een heel dubbel gevoel bij dit alles. Opgelucht dat ik eindelijk naar huis mag geen stress meer heb en niet meer bij die verschrikkelijk man hoef te komen en ontzettend verdrietig en teleurgesteld dat ik mijn beste gedaan heb voor niks en nu een half jaar school over moet doen.
Ik zit nu in een hotel, heb een goede kamer met ontbijt en diner. Vriendelijk personeel en jaja eindelijk een warme douche. Dus ontspannen ga ik nu even tot rust komen van dit alles.
Mijn ouders en rico komen volgende week vrijdag hier aan. Want ja hun kwamen mij opzoeken. Het plan is dat ook dat ik nu in dit hotel verblijf totdat hun hier zijn. Met papa, mama en rico vakantie ga houden en met hun mee naar huis kom.
Ik heb heel erg toe geleefd naar het moment dat ik weer op het vliegtuig kan stappen en naar huis kan. En nu is dat moment ineens veel eerder als gedacht. Dus begin mei kan ik iedereen weer knuffelen!
Ik ga nu even heerlijk genieten van het feit dat ik geen rijst meer hoef te eten!!
Xx Celia
Ik heb een super hectische paar dagen achter de rug. Ik wil jullie op deze manier dan ook allemaal op de hoogte brengen. Ik kom naar huis!
Niet vrijwillig en niet zoals gepland. Ik zal jullie even uitleggen wat er gebeurd is.
Deze week gaf mijn bedrijfsbegeleider mij in een gesprek aan dat hij mij negatief zou beoordelen. Op mijn vraag “waarom” kreeg ik te horen dat ik niet hard genoeg werk. Ik heb echter constant al mijn werk af en vraag dagelijks om nieuwe werkzaamheden te mogen uitvoeren.
Ik ben woensdag morgen naar hem toe gegaan en heb hem gevraagd wat ik moest doen om wel een positieve beoordeling te krijgen. Hij gaf mij aan dat dit niet ging lukken want ik ben volgens hem niet geschikt voor dit werk. Hij vertelde mij dat hij mij helemaal doorhad en dat ik een persoon ben die hier alleen is om mijn papiertje te halen en dat ik niks wil leren of ervaren. Belachelijk natuurlijk, alsof ik voor de lol al mijn spaar centen opmaak om naar de andere kan van de wereld te vliegen als ik niks wil leren.
Vanaf het begin heeft Ramesh al vreemde seksistische opmerkingen naar mij gemaakt. Zulke dingen kunnen grappig bedoelt zijn, maar hij was erg sericeus met al deze opmerkingen. Deze werden ook alleen naar mij gemaakt en niet naar de Duitse stagiair.
Waarschijnlijk omdat ik daar niet op in ga en er niks van moet hebben werkt hij mij nu op deze manier en vanaf het begin al tegen.
Hij schreeuwt tegen zijn personeel en ook tegen mij. Ik heb ondanks dit alles altijd mijn beste gedaan vrolijk en beleefd tegen hem te doen. Toen ik om meer verantwoordelijkheid vroeg in de werkzaamheden gaf hij aan dat ik daar niet klaar voor was. Ik heb hem aangegeven dat ik een toerisme opleiding doe en graag meer wil doen dan e-mails sturen en dingen vertalen. Zoals in het begin gaf hij ook hier weer aan dat ik hier veel van kon leren. Ik heb hem gevraagd of hij mij de meerwaarde van deze werkzaamheden kan uitleggen, hij begon tegen mij te schreeuwen dat hij hier niet zat om mij wat te leren en dat, dat verspilling van zijn tijd was. Hierna werd ik zijn kamer uitgestuurd. Ik ging naar mijn werkplek en 2 minuten later heeft hij iemand naar mij toe gestuurd die mij kwam vertellen dat ik het kantoor moest verlaten.
Ik ben naar de woning gefietst en 5 minuten nadat ik hier aankwam klopte er iemand op mijn deur met de mededeling dat ik mijn kamer onmiddellijk moest verlaten. Op dat moment werd ook direct de internetverbinding afgesloten.
Ja phoef ineens een grote klap in me gezicht, ik werd zonder pardon mijn huis uit gezet. Nou ben ik zelf ook best een harde tante en heb ik dit natuurlijk niet geaccepteerd. Ik moest gisterochtend mijn kamer verlaten. Wat een lafbek he, dat die Ramesh het mij niet eens zelf komt zeggen.
Ik heb heel lang naar deze stage uitgekeken en heel hard gewerkt om alles te kunnen bekostigen. Ik vind het dan ook echt verschrikkelijk dat het op zo'n manier moet eindigen.
Ik heb van de Duitse stagiair vernomen dat mijn bedrijfsleider al het personeel een mooi onzin verhaal heeft opgehangen dat ik niks wou leren en dat hij mij uitgebreid heeft uitgelegd wat ik moest veranderen en wat ik kon leren bij zijn bedrijf maar dat ik dit niet accepteerde. Dat ik vervolgens slechte dingen over het bedrijf heb gezegd en dat hij mij daarom weg moest sturen. Dit laat mij ook wel weer zien wat een leugenaar het is en dat die alle verhalen steeds omdraait, zodat ik slecht in het licht sta. Wat hij vanaf heb begin al gedaan heeft.
Mijn doel was mijn stage behalen, hier heb ik mij dan ook op gefocust. Ik heb hard gewerkt aan mijn onderzoek voor school. De afgelopen maanden heb ik de opmerkingen en uitbarstingen van Ramesh langs mij heen laten gaan en constant uitgevoerd wat hij van mij vraagde. Dit omdat ik heel hard gewerkt heb om hier nu te zitten en mijn doelen wou behalen, zodat ik met een afgeronde stage weer naar huis kon.
Helaas doel niet behaald. Ik voel dat ook of ik alles en iedereen teleurstel en dan vooral ook mijzelf. Ik heb in het begin besloten er het beste van te maken en mijn stage af te maken en alles maar te accepteren. Het voelt nu dan ook alsof ik al die moeite voor niks gedaan heb. Dankzij mijn o zo leuke bedrijfsbegeleider Ramesh mag ik nu een half jaar school over doen en heb ik energie in iets gestoken voor niks.
Ik ben dan ook echt kapot. Deze 2,5 maanden hebben mij echt opgebroken, zoveel stress, zoveel energie verspilling. Ik heb ook echt een heel dubbel gevoel bij dit alles. Opgelucht dat ik eindelijk naar huis mag geen stress meer heb en niet meer bij die verschrikkelijk man hoef te komen en ontzettend verdrietig en teleurgesteld dat ik mijn beste gedaan heb voor niks en nu een half jaar school over moet doen.
Ik zit nu in een hotel, heb een goede kamer met ontbijt en diner. Vriendelijk personeel en jaja eindelijk een warme douche. Dus ontspannen ga ik nu even tot rust komen van dit alles.
Mijn ouders en rico komen volgende week vrijdag hier aan. Want ja hun kwamen mij opzoeken. Het plan is dat ook dat ik nu in dit hotel verblijf totdat hun hier zijn. Met papa, mama en rico vakantie ga houden en met hun mee naar huis kom.
Ik heb heel erg toe geleefd naar het moment dat ik weer op het vliegtuig kan stappen en naar huis kan. En nu is dat moment ineens veel eerder als gedacht. Dus begin mei kan ik iedereen weer knuffelen!
Ik ga nu even heerlijk genieten van het feit dat ik geen rijst meer hoef te eten!!
Xx Celia
-
11 April 2014 - 08:50
Karin:
Lieve Celia,
Wat een verhaal.
Kan me dat dubbele gevoel erg goed voorstellen.
Probeer van de komende tijd met je fam. te genieten.
Wij zullen je hier met heel veel plezier weer verwelkomen.
Liefs Karin -
11 April 2014 - 14:20
Ineke:
Jeetje Celia, wat een domper.
En wat een hufter die vent
Probeer nu lekker te genieten en voor straks een leuk tijd met je ouders en broer.
Mooi even de tijd om alles op papier te zetten hoe alles is verlopen. Hopelijk krijgt die vent een douw.
Het is al met al een hele ervaring geweest en je hebt je er goed doorheen geslagen
Nu lol maken!!!! Verplicht!!!!1
Liefscvanoom Gerard en tante ineke -
12 April 2014 - 14:28
Andy:
Heeeej lieverd Wat een shit ervaring zeg. Dat dit allemaal zomaar kan! Hufter!
Nou meid wees sterk en probeer nog te genieten van je resterende verblijf daar! Dikkekuzzzz -
12 April 2014 - 14:40
Ilona:
Lieve Celia,
Wat zonde om te horen dat het allemaal zo tegengevallen is.
Hoop dat je nu wel nog even kunt genieten van het lande n alles eromheen.
Je bent iig een ervaring rijker.
Xxxxxx je nichtje -
12 April 2014 - 15:21
Simone:
Wat vervelend allemaal Celia. Lijkt me helemaal geen prettige vent die Ramesh, oftewel een grote je weet wel. Zou wel mooi een klacht indienen. Geniet in ieder geval nog even van de tijd met je familie. Sterkte met alles. xx Simone -
12 April 2014 - 15:42
Tante Ria En Ome Ben:
Hoi Celia, wat een teleurstelling voor je. Misschien een schrale troost " maar wat is een half jaar op een heel mensenleven ". Jij wilt toch minstens 100 jaar worden!!! Wij wensen je sterkte voor deze week, blijf zuinig op jezelf en volgende week lekker met je ouders en broertje vakantie vieren. Liefs, xxx -
12 April 2014 - 20:11
Richard En Marianne :
Jemig, Celia wat balen! Gelukkig zit je nu lekker en heb je een heerlijk vooruitzicht. Twee weken samen op stap, dat had er anders ook niet in gezeten :)
Enjoy the most en tot gauw. Xxx Marianne en Richard -
12 April 2014 - 21:17
Tanja:
Jeetje Cee, wat een gedoe! Ik had van Len al het e.e.a. gehoord maar dit is niet leuk.
Goed dat je nu een goeie plek gevonden hebt om nog even bij te komen voor dat je ouders en Rico komen. Geniet ervan......... En hé..... Niets is ooit voor niets hè......
Liefs Tanja -
12 April 2014 - 22:57
Francien:
lieve celia,
wat een vreselijk verhaal en wat ben jij een stoere meid. ongetwijfeld een ervaring die in je rugzak gaat maar we hadden je iets anders gewenst. we hebben veel aan je gedacht de afgelopen maanden en hopen dat je toch nog een beetje gaat genieten de komende tijd en vanaf volgende week ook met je ouders en rico.
heel veel liefs ook van oscar, esmee en thomas, francien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
